Je hebt altijd keuzes

Bangkok 14 december 2019

Wat een stad is dit zeg! Hier leeft het 24 uur per dag. De straten zijn zo druk bezet, dat je beter kan gaan lopen als je ergens moet zijn. Dan ben je eerder op je bestemming dan met de openbaar vervoer of kan je beter de metro pakken. Overal zit het verkeer vast auto's rijden hier alsof ze op het circuit rijden, tuk tuks laten zich ook niet kennen. En scooters die bepalen hun eigen rijsteil wel. Ik realiseerde me, dat ik de rust die ik opgebouwd had in lipa noi in één keer weg was op dat moment. Er werd weer helemaal druk in mijn hoofd door al die prikkels. Ik weet nu uit ervaring dat als je in een nieuwe stad ben, dat je automatisch gezogen wordt in de situatie wat er op dat moment speelt. En dat het pas anders word de dag daarna als je je had geacclamatiseerd.

Ik had nog één ding te doen voordat ik naar huis ging en dat was voor mijn salon wat spullen kopen. Maar hoe ga ik doen in een verkeer die zo vast zit? was toen de vraag. De shopping centrum waar ik moest zijn was ongeveer 40 min van mijn hotel vandaan. Omdat ik de volgende dag terug zou vliegen naar Nederland hab ik besloten om het gelijk te gaan doen. En voor de verandering heb ik besloten om met een scooter te gaan. Zittend achter de chauffeur vroeg hij140 bath voor de rit,  waarvan ik toen dacht ik word opgelicht en zei nee 120 krijg je, waar hij mee toe stemde. Nou ik had het geweten ook, hij gaaf gas en ging als een debiel door het verkeer heen. Hij reed dwars door de auto's en bussen heen terwijl ze heel dicht tegen elkaar stonden. Ook reed hij tussen de auto's door in een tempo dat ik dacht als ik nu beweeg ben ik mijn benen kwijt. Hij veranderde van links naar rechts alsof hij op de kaart aan was. Hij Reed dwars op de weg en ging voor bussen langs en heen zonder eerst te kijken of ze hem hebben zien aankomen. Ik kneep keihard in zijn heupen vast en had zwetende handen, ook herhaalde ik steeds de woorden van oh mine God! En zei steeds tegen hem van onder zijn helm door, van easy easy mijn ogen waren zo gigantisch groot dat andere scooters konden zien aan mij dat ik in paniek zat.

Toen we er uiteindelijk waren, sprong ik gelijk van de scooter af. Naast mij stond een jongeman die waarschijnlijk ook achter op een scooter zat met zijn camera in zijn hand lachend op mij gericht. En vroeg nog lachend, you okay?

En om de pret nog te drukken zei de chauffeur nog van tip tip, waar ik antwoorde van ,tip? Je veroorzaakte mij bijna een hartaanval en ook nog om tip vragen??

Bangkok is een wereldstad er gebeurd van alles, je kijkt je ogen uit. Grote hoge gebouwen, giga grote shopping centers veel restaurants en veel mensen. Overal massage salons, honden die op straat in die drukte oversteken maar wel lettent op het verkeer. Wat erg opviel daar, zijn de vele Thaise jonge vrouwen met blanke en soms bejaarde mannen.

Terugweg was het wat rustiger dus heb ik een tuk tuk naar mijn hotel genomen. Savonds ging ik buiten zitten bij mijn hotel waar ik heerlijk naar mensen heb zitten kijken. Daar zittend heb ik veel mensen gesproken, gewoon een praatje doen en nieuwsgierig naar wie en waar je vandaan komt. Ik Vind het toch leuk eigenlijk dat ondanks je alleen bent, toch veel aanspraak hebt. Heb je geen zin in een gesprek,dan zeg je dat gewoon.

Ik maak zoveel mee op zo'n dag en zou alles graag willen vertellen, maar dan wordt het teveel. Inmiddels zit ik nu thuis in Nederlande en heb nu al heimwee. Ik voel me rustig en goed in mijn lijf. Ik kan langzaam weer inkomen in de wat je normale ritme noemt. Ik heb mezelf aangeleerd om niet veel te denken en het denken niet mijn dag en mijn gedachten ( gedrag) te laten bepalen.

Wat heb ik nodig om goed in mijn lijf te voelen en gelukkig te zijn?

Zorgen voor mijn lijf, door te eten wat mijn lichaam nodig heeft en voor voldoende beweging om mijn spieren en gewrichten soepel te houden. Want als ik lekker in mijn lijf zit, dan zit ik ook goed in mijn hoofd.

ik weet nu dat je leven bepaald wordt, door de universum.  Want ook zit je lekker in je vel kunnen dingen gebeuren, die je helemaal uit balans kunnen halen. Ik heb in het verhaal hiervoor ook al over gehad. Wij maken allemaal nare dingen mee in ons leven en soms meerdere keren, en soms lijkt het maar niet te stoppen. Dan heb je altijd nog een keus, door in te blijven hangen of om het te accepteren en zelf de controle over te nemen.

Wat je niet kan veranderen kan je wel anders naar kijken. Het is niet makkelijk maar door het te proberen merk je al dat het anders voelt.

Ik wil alle trouwe volgers ontzettend bedanken voor het lezen van mijn ervaringen en verhalen, die ik in een maand heb mogen meemaken. 

Zo hebben jullie een beetje het gevoel  samen met mij te hebben meegereisd ( 😉) naar deze prachtige reis in Azië.

Ik ben wel een beetje nieuwsgierig wie jullie allemaal zijn en wie mijn verhalen  allemaal hebben gelezen.

Ik zal het heel fijn vinden om reacties van jullie of vragen te mogen ontvangen.

​​​

Hou mijn blog in de gaten want in 2020 heb ik hele leuke blog momenten die ik met jullie zou willen delen.

​​​​​​Fijne feestdagen en een happy en gezonde new year!